Hej
Długo męczyłam się z samonieakceptacją i było to naprawdę uciążliwe. Miałam problemy z komunikacją z ludźmi, z chodzeniem do szkoły i w ogóle powiedzeniem czegoś publicznie, bo bałam się zwrócić na siebie uwagę innych ludzi. Bałam się, że będą mnie oceniać, że źle wypadnę, że skompromituje się. Nie zauważałam, że ludzie mnie lubią bo byłam zaślepiona swoimi kompleksami. W pewnym momencie zaczęłam się naprawdę źle czuć sama ze sobą i musiałam coś z tym zrobić. Najpierw zaczęłam się zastanawiać co naprawdę ze mną jest nie tak, czy tak jestem tak zła jak sama sobie wmawiam. W tym czasie słuchałam dużo muzyki i było kilka piosenek, które naprawdę mi pomogły.
Szczególnie te dwa utwory wpłynęły na moje życie. Mam do nich ogromny sentyment, ale naprawdę sprawiły, że byłam wtedy silniejsza i mogłam walczyć ze swoimi zmorami.
Ważne jest, żeby zaakceptować samego siebie, bo bez tego nie zauważymy, że inni nas lubią takich jacy jesteśmy. Jeśli będziemy się czuć dobrze sami ze sobą ludzie to zauważą i będą was lepiej traktować, bo jeśli sam nie będziesz miał szacunku do siebie i własnego ciała nie możesz oczekiwać tego od innych. Ludzi są egoistyczni i będą szukać słabego punktu w tobie, a ty nie możesz tego pokazać.... bo nie masz słabego punktu, jesteś piękna. Każdy z nas jest inny i to jest cudowne, że tyle miliardów ludzi na świecie i każdy z nas jest wyjątkowy, niepowtarzalny.
To jakiej jesteś rasy, wiary, orientacji, jak wyglądasz i skąd jesteś nie określa jakim jesteś człowiekiem. A jeśli ktoś nie chce z tobą mieć do czynienia przez jakiś z powyższych aspektów to mówi jak płytkim człowiekiem jest. Trzeba najpierw poznać człowieka zanim się go oceni, bo nawet jego zachowanie nic ci nie powie, bo nie wiesz dlaczego akurat w tej sytuacji tak się zachował.
